Achtergrond
De hypothese van ROBAMCI is dat risk-based assetmanagement de transparantie en efficiëntie van assetmanagement in de GWW sector kan verhogen. Ervaringen in andere sectoren laten zien dat met risk-based assetmanagement 10-20% efficiëntiewinst te behalen is. Of dit ook te verwachten valt voor de GWW sector en zo ja, in welke mate en op welke wijze, is onderzocht in het onderdeel synthese en business estimate, gebaseerd op resultaten in de case studies.

Doel

In de synthese en business estimate van ROBAMCI is het doel te analyseren wat de lessen vanuit de casussen over de ontwikkelde aanpak kunnen betekenen voor de ‘natte’ infrastructuur in Nederland: waterveiligheid, watersysteem, en vaarwegen. Om uiteindelijk te komen tot een ‘business estimate’ van kwantitatief risico gestuurd assetmanagement voor de natte GWW sector, staan de volgende vragen centraal:

1. Wat is de omvang van het assetmanagement in de natte sector?
2. Welke lessen kunnen uit de casussen worden gehaald ten aanzien van de meerwaarde van ROBAMCI, en
3. Wat is nodig voor het benutten van deze meerwaarde?

Omvang assetmanagement infrastructuur

Een recent rapport van CBM (van de Kerkhof et al., 2018) onderbouwt de omvang van de GWW sector: deze liggen in de orde van grootte van € 16 – 20 miljard per jaar. Hoewel de inventarisatie niet helemaal compleet is, is duidelijk dat in de komende decennia de benodigde middelen voor infrastructuur zullen toenemen. In het kader van ROBAMCI is gewerkt aan een analyse van de omvang van de ‘natte’ GWW sector, waarin waar mogelijk onderscheid gemaakt wordt tussen uitgaven van verschillende overheden, types assetmanagement en investeringen (projecten) en regulier B&O. In totaal worden huidige uitgaven in de natte sector geschat op € 6 miljard per jaar door de verschillende overheden gezamenlijk.

Synthese casussen

Uit de 14 ROBAMCI – casussen die zijn bestudeerd tussen 2015 en 2019 zijn de volgende 3 ‘meerwaarde’ mechanismen geïdentificeerd:

1. risicogestuurd assetmanagement in het netwerk

2. conditiegestuurd assetmanagement over de tijd

3. functie / ketenoptimalisatie in assetmanagement binnen en over systemen heen

Bij risicogestuurd assetmanagement worden activiteiten niet gebaseerd op een generieke, periodieke aanpak, maar op netwerkrisico’s. Bij conditiegestuurd assetmanagement worden activiteiten ingericht op basis van een actueel geïnformeerd beeld van het degradatieverloop per asset. Bij functie/keten optimalisatie gaat het om het optimaliseren van assetmanagement over verschillende (neven)functies van een asset, in relatie met de omgeving. Elke casus is aan de hand van een ‘business estimate format’ beschreven aan de hand van deze mechanismen: de resultaten uit de cases wijzen op potentiele efficiëntiewinst tussen 5 en 20%. Hierbij is echter de maturity van de verantwoordelijke organisatie een van de leidende invloeden op het behalen van deze efficiency winst. Om dit te illustreren en op te schalen is een zg. systeem-dynamisch model ontwikkeld waarin is gemodelleerd hoe de toepassing van risicogestuurd onderhoud kan leiden tot een hogere efficiency. De top-down systeem-dynamische modelbenadering en de bottom-up benadering met de cases leiden beide tot de conclusie dat efficiëntiewinsten mogelijk zijn.

Benutten meerwaarde: maturity & adoptie

Hierbij wordt tevens geïllustreerd dat de maturity van een organisatie leidend is bij de invoering van de ROBAMCI werkwijze; zonder voldoende aandacht voor kennisontwikkeling zal adaptatie van risk based assetmanagement slechts langzaam verlopen.